Felicita Vos geeft je tips en een inkijkje in haar schrijverswereld!
Geplaatst op 25 oktober 2019
Mijn vader noemde mij vroeger altijd kwikzilver. Ik was enorm beweeglijk en fantasierijk en ben vrijheidslievend. Ik heb de ruimte nodig om mezelf te kunnen zijn en mijn ding te kunnen doen. Ik zeg weleens gekscherend: Als je mij mijn gang laat gaan, dan ga ik als een vogeltje op je vinger zitten, maar probeer me niet te vangen, dan ben ik weg. Felicita Vos geeft je tips en een inkijkje in haar schrijverswereld!
Als jong meisje had ik niet alleen schrijfambities, maar wilde ik ook graag klassiek balletdanseres worden. Die droom viel in duigen toen ik op mijn negentiende mijn eerste ongeluk kreeg. Maar ik ben van nature een positief ingesteld mens en ga nooit bij de pakken neerzitten. Ik zoek altijd naar zonnestraaltjes, dat helpt me ook door de wat moeilijkere periodes heen die ieder mens in zijn leven doormaakt.
Het borrelt en bruist in mijn hoofd altijd van de ideeën. Ik geniet van het leven ondanks het feit dat ik vanwege een aantal ongelukken fysieke beperkingen ondervind en nogal snel overprikkelt raak. Ik zeg weleens: ‘Ik leef op een postzegeltje, maar het is wel het mooiste postzegeltje van de wereld. Ik vind het heerlijk om werelden te kunnen scheppen, mijn lezers daarin mee te nemen en hoop hun wereld daarmee te vergroten en ze in ieder geval even te laten verdwijnen in een andere werkelijkheid. En verder weten denk ik niet veel mensen dat ik een enorme Prince fan ben. Vooral van zijn vroegere werk. Ik was nog piepjong toen ik zijn concerten bezocht. Had op dat moment nog niet echt door waarover hij allemaal zong, dat drong pas later tot mij door ha ha ha.
Maar voor mij was hij een geniale musicus met een rijke fantasie en de shows die hij gaf vond ik fenomenaal en ongeëvenaard.
Hoe ben je ooit met schrijven begonnen?
Eigenlijk is het heel vanzelfsprekend gegaan. Ik had als kind al een rijke verbeeldingskracht. Ik voelde me op school niet thuis en verzon verhalen om de tijd door te komen. Er stond steevast op mijn rapporten: ‘Felicita is dromerig en heeft een rijke fantasie.’ Ik schreef in de tweede klas van de basisschool al gedichten en toneelstukjes die ik voor de klas mocht opvoeren. Ik snap overigens nu niet meer dat ik dat gedurfd heb. Het zat het er al vroeg in. Zowel lezen als de wil om te schrijven en werelden te scheppen.
Wat is jouw fascinatie om te schrijven?
Ik kan simpelweg niet anders. Als ik niet zou kunnen schrijven dan zou ik mijzelf geen raad weten. De verhalen moeten eruit. Ik vind het heerlijk om werelden te creëren, mensen mee te nemen naar andere oorden waar ze even kunnen ontsnappen aan hun eigen leven en kunnen verdwijnen in dat van anderen.
Heeft het schrijven jouw leven veranderd? Zo ja, hoe?
Door het schrijverschap wordt mijn eigen wereld vergroot. Door bijvoorbeeld onderzoek naar onderwerpen en het uitpluizen van achtergrondinformatie kom ik in contact met mensen die ik normaal gesproken niet zou ontmoeten. Zo heb ik voor een verhaal eens alles uitgezocht over de werking en de middelen die gebruikt worden bij anesthesie. Ik mocht met een anesthesioloog meelopen. Er ging een wereld voor mij open en ik vond en vind het nog steeds heel bijzonder dat mensen zo bereidwillig zijn om mee te werken, mij een kijkje in de keuken van hun werkelijke bestaan te geven waardoor ik een personage goed tot leven kan wekken.
Schrijven is blijven en je bent echt onze Writing Girl – schrijf je ook nog voor jezelf en wat dan?
Schrijven is blijven, dat is een hele mooie net als het feit dat ik jullie ultieme Writing Girl ben. Ik voel me zeer vereerd. Ik schrijf niet voor mijzelf, wel vanuit mijzelf, maar altijd voor mijn lezers.
Aan elk boek gaat een grondige research vooraf – hoe lang duurt dat en hoe pak je dat aan?
Jazeker! Ik vind het ook een leuke fase van het schrijven en doe inderdaad heel grondig onderzoek. De duur ervan hangt af van de complexiteit van het onderwerp en ook of ik de juiste personen en informatie te pakken kan krijgen. Ik bezoek in ieder geval alle plaatsen waar ik over schrijf en verdiep me ook in de beroepen en uiteraard de psychologie en beweegredenen van mijn personages. Ik heb in Spaans Bloed over gedwongen prostitutie geschreven. Dat betekent dus ook dat ik met slachtoffers van loverboys heb gesproken, afwerkplekken heb gezocht, etc. Ik wil zelf zien en voelen hoe het is om daar te zijn, de blikken in de ogen te zien van de vrouwen, maar ook de mannen die hun liefde kopen.
Hoe ziet een schrijfdag er bij jou uit en hoe lang doe je over een boek?
Dat is wisselend. Het hangt ook af van hoe ik mij voel. Op dit moment werk ik aan een autobiografische roman. Het mooie van schrijven is dat het zich om je heen plooit. Maar ik heb enorm veel discipline. Het zit in mijn karakter, maar de klassieke ballettraining heeft daar zeker ook aan bijgedragen.
Hoe ziet het schrijfproces van een nieuw boek er bij jou uit?
Als het onderwerp duidelijk is, dan ga ik broeden op een verhaallijn en het onderzoek opzetten. Als het echte schrijfwerk begint, dan stel ik mij een dagelijks woordenquotum. Ik spreek bijvoorbeeld met mijzelf af dat ik 1000 woorden per dag schrijf. Het mogen er meer zijn, maar nooit minder. Ik print hetgeen ik die dag geschreven heb uit en ga het dan lezen, ga schrappen en aantekeningen maken waarmee ik de dag erop verder ga.
Hoe kom je aan een idee en hoe weet je of het origineel is?
Ik borrel en bruis altijd van de ideeën. Ze vallen mij toe. Maar voor ik er een roman over ga schrijven moet ik de noodzaak ertoe voelen om erover te gaan schrijven. Zonder dat geen boek. Zo voelde ik nu de absolute noodzaak om de autobiografische roman te schrijven waar ik nu aan werk. Het moet nu geschreven worden, ook al is het moeilijk, confronterend en moet ik diep gaan.
Of een idee origineel is… Ik sta er niet zo bij stil. Het komt uit mij, dus is het origineel omdat ik het vanuit mijn perspectief schrijf. Hoewel, je kunt het dan beter authentiek noemen.
Wat vindt je moeilijk in een schrijfproces?
Het vastlopen, niet meer weten hoe je verder moet, plukken haar uit je hoofd willen trekken omdat je gek wordt van het denken en er niet uitkomt. En dan toch doorzetten tot je de oplossing gevonden hebt.
En waar geniet je met volle teugen van?
Ik geniet met volle teugen van de zeldzame momenten dat je op vleugels schrijft. Maar ook van een personage zoals bijvoorbeeld tante Pilar uit Spaans bloed die echt een kwade genius is. Ze staat qua karakter ver van mij af, maar dat maakt het juist zo leuk.
Hoe heb jij je schrijfstijl ontwikkeld?
Dat vind ik een moeilijke vraag. Het is mijn innerlijke stem waarmee ik mijn verhaal vormgeef. Natuurlijk komt er ook techniek aan te pas. Door te schrijven en veel te lezen ontwikkel je jezelf.
Wat voel/wordt/beleef je als je een tijdje niet schrijft?
Als ik een tijdje niet kan schrijven word ik onrustig en heel ongelukkig.
Wat is volgens jou de kunst van het schrijven?
Geen woord teveel, alles moet in dienst staan van het verhaal. Als ik kijk naar Alfred Birney dan zie ik hoe raak hij schrijft, ieder woord gewogen heeft. Ik weet dat hij een heel precieze schrijver is die in mijn ogen de kunst van het schrijven beheerst. Een schrijver als Gabriel Garcia Marquez weet een magische wereld te scheppen die technisch perfect geschreven is, zonder dat de techniek je afleidt. Een groot meester vind ik hem, net als Mario Vargas Llosa, die meer analytisch schrijft en Stefan Zweig die zo dicht op de huid van zijn personages kruipt. Neem zijn boek Ongeduld, het is angstaanjagend goed geschreven en neemt je mee in zoveel elementen van het leven.
Wat lees je nu zelf graag?
Op dit moment lees ik de verhalen van Tsjechov. Maar ik ben een fan van Gabriel Garcia Marquez, Mario Vargas Llosa, Kafka, Flaubert en nog meer schrijvers.
Voeg jij zintuiglijke waarnemingen, zoals geluiden en geuren, aan een verhaal toe en hoe doe je dat?
Geluiden en geuren zijn belangrijk voor een beleving, dus die verwerk ik zeker in mijn romans. Iedere keer weer op een andere manier, maar waarbij het belevingsaspect telkens een belangrijke rol speelt.
Welk thema en/of onderwerp komt veelvuldig terug in je werk?
Tot nu toe zijn dat familiegeheimen, raadselen, verraad, maar ook maatschappelijke thema’s die mij raken.
Wat inspireert jou mateloos en waar komt je inspiratie vandaan?
Het leven zelf inspireert mij en inspiratie, ach, ik denk dat discipline misschien nog wel belangrijker is.
Wat is jouw schrijfritueel?
Voor ik aan een nieuw boek begin ga ik op zoek naar een aantekenboekje. Het is soms een hele queeste om het perfecte boekje te vinden. Het gevoel moet kloppen bij de roman die ik ga schrijven. Het luistert heel nauw. En verder broed ik, stel ik soms uit, eet ik tussendoor veel, en is het ook een kwestie van gaan zitten en werken.
Hoeveel uur schrijf je wekelijks en heb je een schrijfplan voor het behalen van je doelen?
Hoeveel ik schrijf hangt van een aantal factoren af. Ik maak zeker een schrijfplan. Ik denk alles vooraf uit, maar laat me ook verrassen door ingevingen die mij toevallen en het verhaal soms een andere wending geven. Het mooie is dat een roman nooit zo wordt als je vooraf in je hoofd hebt. Tijdens het schrijven zelf gebeurt er nog zoveel.
Wat doe je als jouw inspiratie en creativiteit stokt?
Als dat gebeurt dan graaf ik net zolang in mijzelf tot ik de bron en de juiste ingang weer gevonden heb. Eerder stop ik niet. Mijn discipline komt mij daarbij goed van pas.
Heb je dagen dat je er anders in “zit” en wat doe je dan?
Niemand voelt zich iedere dag hetzelfde, schrijven is voor een groot deel ook discipline. Ik zet ook weleens muziek op om in de juiste stemming te komen. Een boek schrijven is ook een beetje een muziekstuk componeren. De zinnen moeten het juiste ritme hebben en de juiste melodie.
Houd een boek je de hele dag bezig of hoe schakel je gedachten uit?
Als ik aan een boek werk dan houdt mij dat 24 uur per dag bezig. Dat is niet altijd even fijn voor mijn omgeving, maar ik kan er niets aan doen. Ik heb een soort van uitknop gevonden die ik soms indruk, als het niet anders kan maar eigenlijk vind ik het heel vervelend om eruit gehaald te worden.
Wat weten lezers niet als jij bezig bent met een boek?
Dat ik heel veel eet en thee drink ha ha ha. Zonder dollen. Ik eet altijd veel. Maar tijdens het schrijven, misschien nog wel meer. Het is denkend eten. Even van de computer weg, iets eten en intussen in mijn hoofd doorgaan met mijn boek. En ook is het heel vervelend als je vastloopt, het echt niet meer weet en je het liefst plukken haar uit je hoofd wilt trekken. Schrijven is ook ploeteren en niet zoals sommige mensen denken een leuk verhaaltje achter een computer wegtikken. Wat het wel is? Het mooiste vak van de wereld. Ik zou niet anders kunnen en willen.
Hoe combineer jij het ‘gewone’ leven als je zit te schrijven (boodschappen doen, huishouden, misschien ander werk)
Dat staat soms op gespannen voet met elkaar. Waneer ik schrijf wil ik liever niet gestoord worden. En als je net dat ene gevonden hebt waar je lang over hebt moeten nadenken, dan worden de boodschappen even uitgesteld.
Waar gaat jouw laatste boek in het kort over?
Mijn laatste roman Ravage gaat over een koortsachtige zoektocht naar een hond die op de eerste dag na aankomst in Nederland de benen neemt en verdwijnt. Gaandeweg komt een zoektocht op gang waarbij pijnlijk duidelijk wordt hoe familieleden werkelijk over elkaar denken. De onderlinge verhoudingen komen onder hoogspanning te staan, irritaties worden ruzies en verzwegen waarheden komen aan het licht. Het is een spannende, maar ook hartverscheurende, psychologische roman over de vraag: Hoe goed ken je je naasten?
Wanneer is het tijd voor jou om te stoppen?
Het is een gevoelsmatige kwestie. Een verhaal is klaar als het verteld is en hoeveel woorden ik daarvoor nodig heb kan ik vooraf niet aangeven. Het is net als met schilderen. Je weet wanneer een schilderij klaar is, ga je te lang door, maak je het dood.
En als je het per dag bekijkt dan is het na 1000 woorden tijd om te stoppen. Tenzij ik in een flow zit, dan ga ik door.
Welke schrijftip vind je heel belangrijk?
Ik vind het heel belangrijk om je goed in je onderwerp te verdiepen en grondig onderzoek te doen. Alles moet kloppen. Het is ook belangrijk om zelf veel te lezen en te analyseren. Je kunt daar enorm veel van leren. Wees ook kritisch, zet je ego aan de kant. Alles moet in dienst staan van je verhaal.
Wat maakt een boek goed?
Los van de techniek en de schrijfstijl is het natuurlijk ook een kwestie van smaak. Maar ik wil graag worden meegezogen, alles om mij heen vergeten en een boek bij wijze van spreken zelfs mee naar het toilet slepen omdat ik het niet kan wegleggen. En verder herlees ik boeken nogal eens. Ik wil dan nieuwe gelaagdheden ontdekken en nog steeds geboeid zijn. Dat maakt een boek voor mij ook goed. Zo zijn er boeken die ik drie keer gelezen heb waarbij ik iedere keer weer iets nieuws ontdekte, briljant. Helaas heb ik ook weleens een boek gelezen dat mij de eerste keer greep, maar bij het herlezen enorm teleurstelde.
Welk boek ligt het dichts bij je hart?
Ik denk dat Liefde in tijden van Cholera van Gabriel Garcia Marquez het dichtst bij mijn hart ligt. Maar ook de Gedaanteverwisseling van Kafka. Het thema is zo actueel nog.
Hoe geef je personages goed vorm en van welk personage ben je een beetje gaan houden?
Om je personages goed vorm te kunnen geven, moet je ze om te beginnen van haver tot gort kennen. Je wordt je personages. Op een bepaalde manier houd ik ook van hen allemaal. Ook van de minder aardige. Neem tante Pilar uit Spaans bloed. Ze is echt knettergek en een kwade genius, maar haar daden komen voort uit een enorme behoefte aan liefde en erkenning. Dat rechtvaardigt haar daden niet natuurlijk. Juist omdat ze zover van mij afstaat is het geweldig om zo’n personage tot leven te wekken en je daarop te kunnen uitleven. Ik heb veel plezier met haar gehad.
Heb je veel contact met je lezers?
Ik heb zeker contact met mijn lezers en vind dat ook erg leuk. Ik vind het ook altijd fijn om te horen hoe zij mijn boeken beleven. Ze zien er soms andere dingen in dan ik bedoeld heb. Heel verrassend vind ik dat.
Wat zou je nog dolgraag willen?
Het klinkt misschien een beetje flauw, maar ik wil dolgraag nog een aantal mooie romans schrijven.
Waar ligt jouw prioriteit? En wat zou je graag nog willen?
Mijn prioriteit ligt absoluut bij het schrijverschap. Het is mijn leven en ik zou niet anders willen. En niet te vergeten mijn honden en katten. Ze puur, vol liefde en altijd bij mij en ik voel me bevoorrecht dat ik met zulke prachtige wezens mag samenleven.
Waar schrijf je altijd en mogen we een foto zien van jou @ work at the office?
Ik heb thuis een werkplek waar ik met mijn honden en mijn katten om mijn heen werk. Heerlijk! En natuurlijk mogen jullie een foto van mij @ work at the office zien.
Welk schrijfatribuut kun jij als schrijfster niet zonder?
Mijn pen, opschrijfboekje en mijn computer.
Kies je favo artikel van onze website and tell us why!
Mijn favo artikel van jullie website is het Walk this way notebook Emily Isabella/Roger la Borde.
Een vrouw die met haar hond wandelt in het mooie Amsterdam. Wat wil je nog meer? 🙂 En walk this way…dat is wat ik doe. Ik bewandel mijn eigen weg.
Aan wie mogen we het interview stokje doorgeven en welke schrijver/schrijfster (in NL) zou je willen dat wij interviewen?
Judith Visser
Korte vraagjes with the tongue in the cheek:
Als ik geen schrijfster was geworden dan was ik…. Misschien wel actrice geworden.
Dit maakt mij echt heel erg blij…. Mijn dieren en een bestseller
Zonder dit kan ik absoluut niet….. Mijn dieren en de warme oprechte vriendschappen die ik heb.
Op mijn wishlist staat…. Een puppy
Ben je visueel ingesteld? Absoluut.
Hoe ontspan je je? Door met mijn honden te wandelen in natuurgebieden, door te kijken naar de gekke streken die mijn katten uithalen en Yoga Nidra.
Hoe zet je die enorme stroom aan informatie in je hoofd uit?
Ik heb een soort van “uitknop” gevonden. Weet niet hoe ik je kan uitleggen hoe het werkt, maar ik weet waar hij zit.
Hoe organiseer jij je werk, wat is je ritme?
Ik werk planmatig en gedisciplineerd en mijn ritme varieert. Het is afhankelijk van mijn fysiek en het mooie van schrijven is dat het zich om je heen plooit.
Wat vindt jij het belangrijkste in het leven?
Dat je de dingen doet die je gelukkig maken zonder een ander daardoor te benadelen.
Welk scenario van welke film had je graag bedacht ?
Die Blechtrommel van Gunther Grass
Mijn meest ideale vakantie zou zijn…
Lekker in een boshutje of een strandhutje bivakkeren met mijn honden. Genieten van mooie wandelingen in de natuur, in een hangmatje stapels boeken lezen en lekker eten en mij zo nu en dan omringen met de mensen die mij dierbaar zijn.
Als ik actrice was dan leek ik op…..Ik kan mezelf met niemand vergelijken. Dus als ik actrice was dan leek ik op mezelf.
Als ik een liedje was dan heette ik… Felicita. Wat ben ik daar mee gepest zeg. Het is een bestaand liedje van Albano en Romina Power.
Als alles mogelijk was dan was er een wereld met…. Meer compassie, geen dierenleed en meer medemenselijkheid.
Wil je meer lezen? in 2015 gaf ze ook al zo’n openhartig en mooi interview vol schrijftips! Lees het artikel hier!
Ravage
(2019, Uitgeverij de Kring)
Samenvatting: Om haar zwangere zus te ontlasten én om het gemis aan kinderen te compenseren, neemt Charlotte Zwanenburg de hond van haar zus in huis. Direct na aankomst neemt de hond de benen. Het is het startsein van een koortsachtige zoektocht. Gaandeweg zoekt de hele familie mee. De tocht maakt pijnlijk duidelijk hoe er werkelijk over elkaar gedacht wordt. De verhoudingen komen onder hoogspanning te staan, irritaties worden ruzies en verzwegen waarheden komen aan het licht. Voor Charlotte hebben die verstrekkende gevolgen.
Ravage is een spannende, hartverscheurende roman over de vraag: hoe goed ken je je naasten?
Felicita Vos geeft je tips en een inkijkje in haar schrijverswereld, kijk ook op haar website!